Acm.nl gebruikt cookies om het gebruik van de website te analyseren en het gebruikersgemak te verbeteren. Lees meer over cookies

Zorgarbeidsmarkt

Bent u werkgever in de zorg? En wilt u samenwerken met andere werkgevers, bijvoorbeeld om zorgpersoneel beter in te zetten of te behouden voor de zorg? Lees welke afspraken u als werkgever gezamenlijk met andere werkgevers wel en niet mag maken.

Op deze pagina:

Samenwerking tussen zorgwerkgevers op de arbeidsmarkt

Samenwerken op de zorgarbeidsmarkt mag volgens de mededingingsregels, maar die samenwerking mag niet nadelig uitpakken voor zorgmedewerkers. Het maakt daarbij niet uit of dat medewerkers in loondienst zijn of zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers). Werkgevers mogen geen gezamenlijke afspraken maken over arbeidsvoorwaarden of het niet inhuren van zzp’ers.

Vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers mogen in cao-verband altijd afspraken maken, als die over een rechtstreekse verbetering van de arbeidsvoorwaarden van de werknemers gaan. Die afspraken vallen buiten de mededingingsregels.

Waarover mogen werkgevers in de zorg samen afspraken maken?

Onderzoek naar de lokale arbeidsmarkt

Werkgevers mogen gezamenlijk onderzoek doen naar de ontwikkelingen op de lokale arbeidsmarkt. Bijvoorbeeld om een beter beeld te krijgen van het (potentiële) arbeidsaanbod, en hoe dit aansluit bij hoeveel personeel er nodig is om te voldoen aan de zorgvraag van de lokale bevolking. Zij mogen de informatie uit het onderzoek gebruiken voor hun eigen beleid of voor gezamenlijke opleidingsplannen.

Opleiding en scholing

Werkgevers mogen samenwerken voor opleiding en (na)scholing. Door hun ervaring en kennis te bundelen kunnen zij betere of aantrekkelijkere opleidingen aanbieden. Zorgpersoneel kan dan na de opleiding op meer plekken en bij meer werkgevers terecht.

Let op: werkgevers mogen niet afspreken wie welke werknemer na een opleiding in dienst neemt.

Werken in de zorg in de regio stimuleren

Werkgevers mogen samen het werken in de zorg in de regio bekender en aantrekkelijker maken. Zij mogen bijvoorbeeld gezamenlijke banenmarkten en publiekscampagnes houden. Werknemers krijgen zo beter inzicht in de beschikbaarheid van banen in de zorg in hun regio.

Regionaal werkgeverschap

Werkgevers mogen samenwerken om werknemers inzicht te geven in openstaande diensten bij werkgevers in een regio, bijvoorbeeld via een digitaal platform.

Werkgevers mogen ook samen een flexpool of flexibele schil van werknemers opzetten. Dit kan op 2 manieren. Werknemers mogen hier geen nadeel van hebben. Daarom gelden er voor beide manieren voorwaarden.

  1. Werknemers zijn in dienst bij 1 van de werkgevers en kunnen ervoor kiezen om ook diensten te doen bij 1 of meer andere werkgevers. Voorwaarden:
    • Werknemers bepalen zelf of zij ook bij een andere werkgever willen werken.
    • Werkgevers beslissen ieder voor zich over arbeidsvoorwaarden die niet in de cao staan. Zij mogen hier samen geen afspraken over maken.
    • Werkgevers mogen niet samen beslissen dat zij minder of geen zzp’ers inhuren.

 

  1. Werknemers zijn in dienst bij meer werkgevers tegelijk op basis van 1 contract. Die werkgevers kunnen hen dan flexibel inzetten. De werkgevers doen in het contract samen een aanbod voor de arbeidsvoorwaarden. Zij mogen ook samen een vacature plaatsen. Voorwaarden:
    • Iedere werkgever blijft ook contracten aanbieden waarbij een werknemer alleen bij hem in dienst komt. Werkgevers mogen dus niet alleen nog 1 contract bij meer werkgevers tegelijk aanbieden.
    • Werkgevers gebruiken de samenwerking voor 1 contract bij meer werkgevers tegelijk niet om de arbeidsvoorwaarden die zij 1-op-1 met werknemers sluiten met elkaar af te stemmen.

Kwalificaties personeel vaststellen

Werkgevers mogen samen bepalen aan welke kwalificaties en ervaring personeel moet voldoen. Het moet dan wel gaan om voorwaarden die objectief en transparant zijn. Uniforme kwalificatie- en ervaringseisen maken het voor werknemers makkelijker om over te stappen naar een andere werkgever.

Let op: de voorwaarde “geen zzp’er” is geen objectieve voorwaarde.

Waarover mogen werkgevers in de zorg samen géén afspraken maken?

Arbeidsvoorwaarden voor personeel buiten cao-verband

Buiten de cao-onderhandelingen en cao-afspraken mogen werkgevers onderling geen afspraken maken over arbeidsvoorwaarden van werknemers in loondienst. Bijvoorbeeld over de hoogte van de salarissen of vergoedingen die zij willen betalen, het aantal uren of het beschikbare budget voor opleidingen. Zulke afspraken zijn namelijk meestal nadelig voor zorgmedewerkers.

Let op: gaat het om de arbeidsvoorwaarden in een cao? Daarover mogen vertegenwoordigers van werkgevers en vertegenwoordigers van werknemers wel afspraken met elkaar maken, als die rechtstreeks leiden tot betere arbeidsvoorwaarden van de werknemers.

Elkaars personeel níet werven of níet in dienst nemen

Werkgevers mogen niet afspreken om elkaars personeel niet te werven of niet in dienst te nemen. Medewerkers hebben dan minder mogelijkheden om voor een andere werkgever te kiezen. Dat is nadelig voor hun positie op de arbeidsmarkt.

Zie ook: ACM waarschuwt werkgevers: Afspraken over níet in dienst nemen elkaars personeel zijn verboden

Geen of minder zzp’ers inhuren

Werkgevers mogen niet samen afspreken om geen of minder zzp’ers in te huren. Zij mogen ook niet samen afspreken om pas in de laatste plaats zzp’ers in te huren en eerst alle andere mogelijkheden gebruiken. Zij beperken zo namelijk de mogelijkheden voor zzp’ers om bij 1 of meer werkgevers te werken en benadelen hiermee zzp’ers. Werkgevers mogen deze beslissingen wel zelf voor hun eigen organisatie nemen.

Werkgevers mogen ook niet samen afspreken om geen of minder zzp’ers in te huren om te voldoen aan de Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties (DBA). Werkgevers mogen wel samen bekendmaken dat zij gaan voldoen aan de Wet DBA. En in het algemeen met elkaar bespreken wat daarvoor nodig is. Maar zij moeten ieder voor zich bepalen wat dit betekent voor hun eigen afspraken met zzp’ers.

Werkgevers mogen samen uitleg geven over de arbeidsrelatie: of het loondienst of zelfstandigheid is. Brancheorganisaties kunnen bijvoorbeeld een lijst maken van functieprofielen die meestal loondienst zijn. Dat zijn functies waarbij iemand onder gezag werkt. Brancheorganisaties kunnen dit bijvoorbeeld doen samen met arbeidsrechtjuristen en met vertegenwoordigers van zzp’ers. De lijst kunnen zij verspreiden onder hun leden.

Voorwaarden voor inhuur van zzp’ers afstemmen

Werkgevers mogen geen gezamenlijke afspraken maken over inkoopvoorwaarden, zoals maximale zzp-tarieven.

Werkgevers mogen ook geen gezamenlijke afspraken maken over de inroostering van zzp’ers. Zij mogen bijvoorbeeld niet samen afspreken om zzp’ers hetzelfde aantal avond-, nacht- en weekenddiensten te laten draaien als personeel in loondienst.

Een werkgever mag individueel wel eigen beleid hebben voor arbeidsvoorwaarden en inroostering van zzp’ers.

Staat in de cao dat eigen medewerkers voorrang krijgen bij het inroosteren? Dan mogen werkgevers hun eigen medewerkers als eerste laten kiezen als zij roosters voor diensten invullen. In de cao staat ook wie eigen medewerkers zijn. Dit kunnen zijn: werknemers in loondienst, medewerkers die bij meer werkgevers tegelijk in dienst zijn en medewerkers in een flexpool of flexibele schil van werknemers. Zij krijgen dan voorrang boven zzp’ers.

Staan er in de cao geen afspraken over inroosteren? Dan mogen werkgevers of brancheorganisaties niet buiten de cao onderling afspreken wie voorrang krijgt als zij de roosters invullen.

Toepassingen in de praktijk

Gezamenlijk digitaal platform voor het invullen van diensten

Een aantal zorgorganisaties in een regio wil samenwerken om personeel beter in te zetten. Zij willen het makkelijker maken voor werknemers om openstaande diensten bij andere zorgorganisaties in te vullen. Dit biedt de voordelen van een dienstverband en tegelijk de flexibiliteit die veel medewerkers zoeken. De organisaties willen zo de medewerkerstevredenheid vergroten en het personeel voor de zorg behouden. Tegelijk kunnen zij efficiënter roosters invullen, doordat de pool van medewerkers groter wordt.

De zorgorganisaties werken met een digitaal platform:

  • De planners zetten via het platform diensten uit die nog niet ingevuld zijn.
  • Zorgmedewerkers zien via een app welke diensten beschikbaar zijn.
  • Medewerkers zijn vrij om te kiezen óf ze hieraan willen meedoen en zo ja, waar, wanneer en hoe vaak. Er is geen verplichting voor een minimumaantal uur.
  • Werknemers kunnen naast hun bestaande dienstverband diensten draaien bij een andere werkgever in de regio die meedoet aan dit digitale platform.
  • Er is geen afstemming tussen de deelnemende werkgevers over de arbeidsvoorwaarden.

Dit is een vorm van regionaal werkgeverschap die toegestaan is. Dit initiatief draagt bij aan een efficiëntere inzet van de zorgmedewerkers in een regio. Zij kunnen naast hun eigen dienstverband bij meerdere zorgorganisaties diensten draaien. Dit kan bijdragen aan een ruimere zorgcapaciteit in de regio en groter werkplezier. Deelname is vrijwillig. Bovendien is er geen afstemming tussen de werkgevers over de arbeidsvoorwaarden.

Werkgevers in een nabijgelegen regio of in andere sectoren mogen zich aansluiten bij dit initiatief. De aansluiting van andere werkgevers leidt tot meer keuzemogelijkheden voor werknemers. Dit kan ook de aantrekkelijkheid van het digitale platform vergroten.

Werkgevers mogen ook zzp’ers laten deelnemen aan dit digitale platform. Zo wordt de pool van potentiële werknemers groter. De werkgever bij wie de zzp’er de dienst uitvoert en de zzp’er zelf bepalen samen het tarief. Werkgevers hoeven zzp’ers geen toegang te geven. Het platform mag ook alleen voor werknemers in loondienst bij de deelnemende werkgevers toegankelijk zijn.

Let op: werkgevers mogen niet gezamenlijk afspreken om buiten dit platform geen gebruik te maken van inhuur van zzp’ers. Individueel mag een werkgever dit wel als eigen beleid voeren.

Samen een contract afsluiten met bemiddelingsbureaus

Werkgevers in de zorg in een regio vinden de marges van bemiddelingsbureaus voor de inhuur van zzp’ers te hoog. Zij denken dat ze betere afspraken kunnen maken als zij samen een contract afsluiten met bemiddelingsbureaus. Zij richten hiervoor een inkoopverband op, dat bemiddelt tussen henzelf en een aantal bemiddelingsbureaus. Bij dit inkoopverband zijn 3 van de 5 zorgaanbieders uit de regio betrokken.

Het inkoopverband onderhandelt met de bemiddelingsbureaus over de tarieven waarvoor de bemiddelingsbureaus zzp’ers leveren aan de 3 zorgaanbieders die bij het inkoopverband zijn aangesloten:

  • Deze afspraak staat in een algemeen raamcontract tussen de bemiddelingsbureaus en de zorgaanbieders.
  • Het algemene raamcontract bevat ook afspraken over hoe de bemiddelingsbureaus de kosten factureren, aansprakelijkheid en verzekering.
  • De zorgaanbieders kunnen als zij dat willen ieder voor zich nog onderhandelen over aanvullende eisen voor de bemiddelingsbureaus of voor de zzp’ers die zij willen inhuren.
  • De zorgaanbieders hoeven geen gebruik te maken van de bemiddelingsbureaus waarmee het inkoopverband een contract heeft. Zij mogen ook personeel inhuren via andere bemiddelingsbureaus.
  • Zorgaanbieders en bemiddelingsbureaus hoeven zich niet aan de raamovereenkomst te houden. Zij mogen bijvoorbeeld ook andere tarieven afspreken.

Zorgaanbieders mogen in dit geval als werkgevers samen onderhandelen met bemiddelingsbureaus voor zorg-zzp’ers. Het inkoopverband handelt niet namens alle zorgaanbieders in de regio en de raamovereenkomst is niet verplicht voor de deelnemers. De zorgaanbieders die zijn aangesloten bij het inkoopverband mogen ook andere bemiddelingsbureaus inzetten. En de bemiddelingsbureaus die een contract hebben met het inkoopverband zetten ook personeel in bij andere zorgaanbieders. De deelnemers aan het contract mogen daarnaast eigen afspraken met elkaar maken, die anders zijn dan de afspraken in de raamovereenkomst.

Regionale pool voor zzp’ers opzetten

Zorgaanbieders in een regio zijn van mening dat ze de inzet van zzp’ers nodig hebben om hun dienstroosters rond te krijgen. Zij voelen zich erg afhankelijk van enkele bemiddelingsbureaus van zorg-zzp’ers. En zij vinden dat die bureaus hoge prijzen vragen en wisselende kwaliteit leveren. De zorgaanbieders slaan de handen ineen en richten een coöperatie op die bemiddelt tussen henzelf en zzp’ers:

  • De coöperatie screent zzp’ers en zorgt dat deze voldoen aan de vereiste kwalificaties.
  • De zzp’ers en de zorgaanbieders geven vooraf en ieder voor zich aan de coöperatie door tegen welk tarief zij willen werken respectievelijk inhuren.
  • De coöperatie brengt mogelijke matches tussen de zzp’ers en de aangesloten opdrachtgevers in kaart, op basis van onder meer gewenst tarief en benodigde kwalificaties.
  • De coöperatie brengt de mogelijke opdrachtgevers in contact met de juiste zzp’er.

Dit mag zolang de coöperatie zich beperkt tot vraag en aanbod samenbrengen. De coöperatie mag niet namens de werkgevers onderhandelen met individuele zzp’ers of als opdrachtgever optreden. De coöperatie mag ook niet als platform dienen voor onderlinge uitwisseling van concurrentiegevoelige informatie tussen werkgevers.

Informatie-uitwisseling tussen werkgevers over tarieven voor zzp’ers

Een grote zorgaanbieder in een regio vindt dat zzp’ers te hoge tarieven vragen en wil het aantal zzp’ers terugdringen. Hij heeft het gevoel dat andere zorgaanbieders ook vinden dat zij te veel betalen. En dat niemand de eerste stap durft te zetten om dit te veranderen, uit angst de roosters niet meer rond te krijgen of cliënten te verliezen aan de zorgaanbieders die wel zzp’ers blijven inhuren.

De grote zorgaanbieder ziet dit risico ook, maar beslist zelfstandig om te gaan onderhandelen over de tarieven met elk bemiddelingsbureau afzonderlijk. Hij wil tot 1 maximumtarief komen voor de diensten van zzp’ers die hij inhuurt bij een bemiddelingsbureau. Dit tarief wil hij bepalen met een rekentool waarin de verschillende kostenposten van zzp’ers zitten. De gesprekken verlopen voorspoedig. De bemiddelingsbureaus zijn bereid om een balans in de tarieven te vinden die voor alle partijen acceptabel is. De grote zorgaanbieder is van plan tijdens een bijeenkomst met andere zorgaanbieders te vertellen over zijn initiatief.

Zorgaanbieders mogen ervaringen en good practices uitwisselen over hoe zij problemen aanpakken. Maar dit mag er niet toe leiden dat zij hun arbeidsmarktbeleid op elkaar afstemmen of dat zij elkaar stilzwijgend volgen als dit negatieve gevolgen heeft voor de arbeidsmarktpositie van zorgmedewerkers.

De zorgaanbieder in deze casus mag wel:

  • aangeven dat hij gesprekken met bemiddelingsbureaus heeft gehad en hoe het proces ging, inclusief bijvoorbeeld een sfeertekening – dus zonder in te gaan op de inhoud en de concrete tarieven of andere arbeidsgerelateerde voorwaarden die zijn afgesproken
  • aangeven dat hij voor zichzelf een maximumtarief heeft bepaald waartegen hij zzp’ers inhuurt – dus zonder te vermelden welk tarief dit is
  • vertellen welke kostenposten in de gebruikte rekentool zitten om tot een tarief te komen – dus zonder een nadere invulling van de rekentool met concrete getallen en bedragen

De zorgaanbieder in deze casus mag niet:

  • het maximumbedrag noemen dat hij zelf heeft bepaald om zzp’ers in te huren
  • de ingevulde rekentool met concrete getallen en bedragen delen met andere zorgaanbieders

Andere zorgaanbieders zouden het tarief kunnen overnemen. Er is dan feitelijk sprake van een afstemming van de arbeidsvoorwaarden, in het nadeel van zzp’ers.

Vragen of signalen voor de ACM?

Ziet u in de zorg een vorm van overleg of samenwerking die misschien nadelig is voor zorgmedewerkers? Maken bijvoorbeeld werkgevers afspraken over arbeidsvoorwaarden buiten de cao of over het niet-inhuren van zzp’ers? Meld dit dan bij de ACM.

Heeft u vragen over ons toezicht in de zorgsector? Mail dan ons zorgteam direct via vragen [punt] zorg [at] acm [punt] nl (vragen[dot]zorg[at]acm[dot]nl).

Terug naar boven